ГЕРОИН афганец купить наркотик Адыгейск

Пацаны, не тузитесь, я решил вам нашпиговать своим новым рассказом. Короче, кажется, щас спалился, а может и хватает все, но я вам все равно напишу. Небось, вы уже загорелись, за какими моими приключениями я спешу рассказать. Так вот, я решил совместить два абсолютно непохожих события – закладки и олимпиаду по русскому языку. Эта история запомнится надолго не только мне, но и всем моим друзьям.

Итак, все началось с того, что я услышал о новой пептидной закладке. Топчик, говорят, лучший в городе – прямо расчехляет всех. Мне, как настоящему наркому, слово "закладка" не просто так казалось таким аппетитным. И я решил, что заинтересуюсь этим делом поближе. Купил, себе, значит, порцию и отправился на ботать.

Блин, даже не могу передать, какое состояние меня охватило после первой таблетки. Это было что-то нереальное, словно я развел всех на хоровод, а они ряд за рядом пляшут. Весь мир вокруг преобразился, словно погруженный в космос, где все слова исказились и превратились в гипертекст.

Так, задумал я, вот это самое состояние, именно такой нарком хотел бы я испытывать на олимпиаде по русскому языку. Бездумно, но точно решил сделать попытку – стать героем на олимпиаде.

Следующая закладка, которую я съел, оказалась еще сильнее предыдущей. Моя голова словно начала ботать на полную, кружилась и крутилась, словно на нашей планете исчезла гравитация, а все слова растворились в воздухе.

Начался мой путь к гердосу и победе на самой невероятной - олимпиаде по русскому языку. Понимаете, господа, когда ты находишься в таком состоянии, все слова начинают звучать как музыка и проникают в самое сердце.

Готовясь к олимпиаде, я просто сидел и ботал учебник по русскому языку. Казалось, чем больше я съедал закладок, тем больше слов и терминов запоминалось. И вот, настал день Х, день, когда надо было показать всем свои силы и знания.

Когда я вошел в аудиторию, все участники смотрели на меня с недоумением. Ведь мой внешний вид сильно отличался от остальных. Лицо блестело, глаза пылали, словно я забрел в этот зал прямиком со стрита.

И тут началась самая яркая часть моей истории. Ясно же, что все говорили, что такой же нарком, как я, не сможет проходить олимпиаду и тем более пройти ее. Это было сильным стимулом продолжать. И когда началась олимпиада, я словно погрузился в другой мир.

У меня были специальные "дружки" – так назывались записки, которые я заранее приготовил, чтобы не забыть все, что нужно было сказать. И скажу я вам, господа, что это было безумно круто! Я стоял на сцене, чувствуя, как каждое слово находит отклик в сердцах слушателей.

Честно говоря, я не помню, как все кончилось. Я не знаю, смог ли я занять первое место или набрал мало баллов. Но мне было все равно. В этот день я почувствовал себя настоящим топчиком, настоящим молодым наркомом, который смог изменить свою судьбу и победить в самой невероятной битве.

Такие дела, пацаны.

Як я купив героїн і став зарабляць більш за маўклява родыцаў

Окей, слухай, бро, я ўсё скажу, як было. Ведаеш, я з самага пачатку быў аднім з той маладзі, што бягае па ўлаўленых закладках. І не толькі ўляўленых, я таксама батав, каб атрымаць свой дыплом. Вядома, ён мне прысабачыў галаву, але гэта і натхняла мяне на большае.

Аднаго разу, узе пасля боты, я пазнаёў мужыка з глыткамі. Ён расказаў мне пра героін - нарэшце што-небудзь новае, не проста люся LSD. А я так люблю паціснуць нервішкі своія! Што ж, я прыняў рашэнне спрабаваць гэта навіну. І што я скажу? Я змяняў сваё жыццё да непазнавання.

Для пачатку, я атрымаў героін праз сваіх знаёмых, што барыжаць наракатыкамі. Я павінен быў быць ўважлівым і абяры памер, які адпавядае маім патрабаванням. Я хацеў пераканацца, што ён ня будзе занадта слабым, але і не занадта моцным. Зрэшты, я ж не хацеў быць хуткім. І я знаў, што вымушаны будзе кампанаваць мой новы бізнес із маімі акадэмічнымі заняткамі.

Калі ўжо ўсё было гатова, я прыняў рашэнне рофліць на маіх бандероўках. Чамусьці гэта малае задавальненне для мяне - бачыць іх у захаванай турме і смяяцца над сваімі секрэтамі. І ў цяперашні час, пры гэтым тле, я стаў зарабляць гарэй за сваіх старцаў.

Тое, што самае важнае, - гэта не кіла грошай, якія я заробляў, але тыя ўражанні, якія я атрымліваў ад сваёй новай "кар'еры". І хацелася мне перадаць гэта нешта прыгожае сваім усяму наступнаму палету.

Так што, я пачаў мерчаваць героін. Калі мае дзяўчына пачала звяртаць увагу на мае змены - біцьку, што адбылося прыемна! Я пачаў хадзіць лепшая вобраз нашага горада, з фірмавым хутаркам і класнай шмоткай. І, можа, я трохі задаўжыў з адзеннем, купіўшы вялізную колькасць брэндавых рэчаў і розных "байцоў". Аднак я адчуваў сябе ўзлётным птушкай.

І вось я пераканаўся ў тым, што жыццё - гэта больш за наркатыкі і грошы. Жыццё - гэта пра шчасце і задавальненне. І, сапраўды, гэта не магло быць лепш за ўсё маё новае лепшае здароўе!

Але, ведаеш, мне трэба было навучацца, як выкарыстоўваць гэты новы бізнес, каб зарабіць шмат грошай. Я ўзяў на сябе сацыяльную ролю "барыжара" і пачаў працаваць з людзьмі, якія мелі патрэбу ў маіх таварах. І, праўда, я пачуў сябе моцным і атрымаў магутнасць кантраляваць людзей. Але, просьціш, ты ніколі ня зразумееш гэтага, пакуль сам не перажывеш гэтыя моманты і не зробіш свае ўласныя рашэнні.

Так што яна рыскуе даведацца пра маю новую "кар'еру"? А ўсё ад таго, што я зрабіў, што мне трэба было папярэдне абзнаёміць яе з маім новым жыццём. Хаця бы за тое, што я хацеў быць адкрывым з ёю.

Так што, я ўсё таксама паласіўся атрымаць падтрымку ў адзін з маіх друзей, якія ўжо ведалі пра маю сітуацыю. Ігар, называлі яго "Ігар Дзядуля", меў усе дашынскія связі, якімі мне трэба было забяспечыць сябе.

У канцы канцоў, я прыняў рашэнне раскрыць усё ёй. І ёй знадобілася час, каб зразумець гэта. Але, ва ўжо цяпер яцька, я самавольна вырашыў сваю сітуацыю і зрабіў з усімі магчымымі сустраканнямі, а то і магчымымі сустраканнямі, каб стварыць сябе найлепшае жыццё.

На канец, гэта ўсё аб грошах. Хто імі кіруе - той кіруе жыццём. Але, ведаеш, я чую, што тут гэта толькі пачатак. І яцьке, я не збрашу мерыцца, пакуль ня збіруся ўзлётам!